Си Жинпин: Би бага насандаа маш их амиа хичээсэн зантай хүүхэд байсан

Нэг өдөр, аав маань 2 аяга гоймонтой шөл хийчихсэн байв. Нэг шөл нь өндөгтэй, нөгөөд нь өндөг байхгүй байв.Тэгээд аав маань "Хүү минь чи сонго" гэж хэлэв. Тэр үед өндөг бол ховор зүйл юм. Хааяа даа шинэ жил эсвэл цагаан сар гэх мэт баяруудаар л өндөг иддэг байсан. Мэдээж би өндөгтэй шөлийг нь сонгов. Шөлөө идэх зуураа өөртөө би "Зөв сонголт" хийж гэж баярлаад идэж байтал аав шөлөө идээд дуустал аяганд нь 2 өндөг байв. Би өөртөө маш их харамсаж бас уурласан. Тэгэхэд аав надруу хараад "Заримдаа нүдээрээ харсан зүйл чинь үнэн биш ч байж магад". Хэрвээ чи бусдаас дандаа дээр гарах гэж хичээвэл, чи унана гэж хэлэв.

Дараагийн өдөр, дахиад л аав 2 аяга шөлтэй хоол хийсэн байв. Нэг аяга нь өндөгтэй, нөгөө нь бас өндөггүй байв. Дахин "Миний хүү сонго аль аягатай гоймонг идмээр байна" гэж хэлэв. Би мэдээж өндөггүй аягатай шөлийг нь сонгож идэв. Шөлөө идээд дуустал ямар ч өндөг байсангүй. Аав надруу харан, миний хүү үргэлж туршлагад найдаж амьдарч болохгүй, амьдрал чамаар тоглоно, бас хуурна. Гэвч чи түүнд огтоосоо уурлаж уцаарлаж болохгүй, зүгээр л амьдралд бас нэг хичээл сурлаа гэж ойлго. Үүнийг чи номноос олж уншихгүй.

Маргааш аав маань дахиад л шөлтэй хоол хийчихсэн байв, дахин л "Миний хүү чи сонго" гэж хэлэв. Харин энэ удаа би "Аав, та эхлээд сонго" Та бол өрхийн тэргүүн хүн, энэ гэр бүлд маш их хувь нэмэр оруулсан хүн. Аав эсэргүйцэлгүй өөрөө аягатай шөлөө аваад идэв. Тэгээд үлдсэн аягатай шөлтэй гоймонгоо идэх зуур би дотроо мэдээж миний аяганд ямар ч өндөг байхгүй гэж бодон идэв. Идээд дуустал аяганы ёроолд 2 өндөг байв, би ч бүр гайхав.

Аав надруу харж инээмсэглэн "Хайрт хүү минь бусдад сайн зүйл хийж, бусдыг сайнаар бодвол, сайн зүйл чамд тохиох болно" гэж хэлсэн юм.

Би аавынхаа хэлсэн дээрх 3 өгүүлбэрийг ажилдаа үргэлж санаж хэрэгжүүлж ирсэн.