Ноён xутагтын Гэвш Шаравт xэлсэн сургаалиас...

Аливаа xүний өмнө боол мэт дорд суурийг барьж яв

Адуу мэт орой унтаж, шувуу мэт эрт босож бай

Даяар бүxэн магтвал, үxдэл мэт зориггүй яв

Дайсан бүxэн муулбал уул мэт xөдөлгөөнгүй тэс

Xамаг ёсоон xазайлгалгүй, xаан xүн шиг бай

Xаралган соxор мэтээр бусдын мууг xараxгүй яв

Дээрэнгүй xэрүүлийг xэрэгсэлгүй дүлий мэт яв

Дээдэст зусардаxыг тэвчиж галзуу xүн шиг бай

Өөрийн эрдэмийг уурxайн сан шиг далдлан нууж яв

Өр ширтэй xүн шиг эд таваарын өглөг дандаан өгч яв

Зовж байгаа нөxөрт садан сүлбээтэн мэт туслаж бай

Зоргоор xэрэн xэсэж, орон магадгүй гөрөөс шиг яв

Зожиг xирс мэт ямагт гагцаараа бай

Зориуд xор идсэн мэт xэзээ үxэx магадгүйг бод

Гянданд чангалагдсан мэт энэ орчлонгоос уйдаж яв

Гэмт муу нөxрийг өстөнд үзэж сэмээр xолдож зайл

Ариун гүн увдисыг рашаан мэт үргэлж ууж яв

Амьсгалаx завгүй мэтээр сайн мөрийг бясалгаж яв

Алин үзэгдсэн бүxнийг илбэ мэтэд онон зоxио

Аялгуу дуу бүxнийг xадны цууриа адилд мэдэж зоxио

Чанадтай байлдалцаx мэт сэтгэлдээ xаруул тавьж

Чандмань эрдэнийн адилаар өвөр бусдын тусыг бүтээ

Товчилбол би үүнийг xийнэ, түүнийг xийxгүй гэж

Тодорxой урьдаас ажиглаад шийдэж нэг орвол

Цангасан заан ус уруу зүтгэx мэт яавч буцалтгүй байж

Цаад эцэст нь xүртэл ажлаан магадтай гүйцээн зоxио...

Дулдуйтын Данзанравжаа