Дөрвөн найзын түүх нөхөрлөлийн үнэ цэнийг харуулав

 

Паулин Хорна, Энни Хринчак, Анна Баран болон Нэлли Хэндик нар бол ижил төстэй амьдралын замыг хамтдаа туулсан найзууд. Тэд бүгдээрээ Төв Европын коммунист бүс нутгаас Канад руу цагаачилсан, бүгд ХХ зууны эхэн үед төрсөн, мөн дөрвүүлээ Их хямралын үед үр хүүхдээ өсгөж, хүмүүжүүлэх үүрэг хүлээсэн ээж нар байв. Гэхдээ "Найзууд" гэсэн бичвэр бүхий дөрвөн чулууны дор зэрэгцэн нойрсож буй нь тэдний хамгийн нийтлэг тал болов уу. 

Дөрвөн найзын оршуулга нэгэн сэтгүүлчийн анхаарлыг татсан тул үүх түүхийг нь олж мэдэхээр гэр бүлийнхэнтэй нь холбогдож, эрэл сурал хийж эхэлжээ. Тэдний танилцсан түүхийг мэдэх хүн байгаагүй ч бүсгүйчүүд нийгэм, улс төрийн сонирхлоороо нэгдсэн нэгэн байгууллагад хамтдаа цагийг өнгөрүүлдэг байжээ. Тэд ихэнх цагийг хөзөр тоглон өнгөрүүлдэг байсан бөгөөд үүрд ингэж хамтдаа байхаар шийдсэн аж. 

1960-аад онд Нэлли Хэндик охин Линдодоо хандаж өөрийнх нь оршуулгыг зохион байгуулахад санаа зовох хэрэггүй хэмээжээ. Тэрээр "Ээжийнхээ оршуулгын зардалд санаа зовох хэрэггүй шүү. Би найзуудтайгаа хамт оршуулагдах газраа сонгочихсон" гэж байсныг охин нь дурсан ярьсан байна. Тэдний нойрсож буй оршуулгын газрын удирдлага Хэндикийн 1968 онд газар худалдаж авсан баримтыг сэтгүүлчид үзүүлжээ. Тэд өөрсдийг нь нэг нэгнийх нь толгой дээр биш зэрэгцэж оршуулахыг хичээнгүйлэн хүссэн байна. 

Улмаар дөрвөн эмэгтэйн хамгийн өндөр настай нь болох Паулин Хорна 1977 онд нас барж, түүнийг худалдаж авсан газарт нь оршуулсан байна. Түүний оршуулгын чулуун дээр "Найзууд" гэсэн бичвэр сийлүүлжээ. Энни Хринчак 1993 онд өөд болсноос хойш гурван жилийн дараа Анна Баран найзуудынхаа араас оджээ. Харин Хэндикийн найзуудтайгаа нөгөө ертөнцөд уулзах өдрийг хүлээж өнгөрүүлсэн 10 жилийг охин нь "ганцаардмал үе" хэмээн тодорхойлсон байна. Хэндикийг нас барахад булшинд нь хөзрийг нь хамт хийж оршуулсан гэнэ. 

Гэр бүлийнхэн нь тэднийг хамтдаа оршуулагдахаар шийдсэн шалтгааныг ойлгожээ. "Тэд хүнд хэцүү цагийг хамтдаа туулж, нэг нэгэндээ туслаж байсныхаа ачаар амьдрал нь илүү утга учиртай болж байсан байх. Тэгээд л тэд энэхүү нөхөрлөлөө хойд насандаа ч үргэлжлүүлэхийг хүссэн биз ээ" хэмээн Анна Бараны хүү Уиллиам Баран ярьжээ.  

Харин Хэндикийн охин Линдо "Би маш маш их уурласан. Ээж минь нас дээр гарсан байсан. Энэ бүх санаа хаанаас гарч ирсэн юм бол оо? Түүний хувьд гэр бүл чухал биш гэж үү? Гэсэн ч тэд үр хүүхэд, ач зээ, бусад хүмүүсийг мартаад хамтдаа байхаар шийдсэн. Тэд "Юу ч болж байсан бид хамтдаа л оршуулагдах болно" гэж байсан, түүндээ ч хүрсэн" хэмээжээ.